LECZENIE STOŻKA ROGÓWKI

Stożek rogówki to inaczej keratokonus – nazwa pochodzi od greckich słów “kerato” (rogówka), oraz “konos” (stożek, skos). Innymi słowy chodzi o „stożkowatą rogówkę“.

Na czym polega to schorzenie rogówki? Jej zwykły kształt czaszy czy kuli w pewnym miejscu uwypukla się stożkowo, co prowadzi do pogorszenia widzenia. Postęp choroby jest uzależniony od wieku pacjenta oraz długości jej trwania. Wcześniejsze pojawienie się schorzenia skutkuje jego szybszym rozwojem. Stożek rogówki rozwija się często w obojgu oczach równocześnie, zdarza się, że asymetrycznie. Stożek rogówki jest chorobą dziedziczną i przeskakuje generecje. Choroba zaczyna rozwijać się zazwyczaj w okresie dojrzewania, często powiązana jest z alergią. Tarcie oczu może spowodować przyspieszenie rozwoju choroby.

Metody leczenia

W początkowej fazie choroby zazwyczaj wystarczy noszenie okularów.

Wraz z jej rozwojem choroby rogówka osłabia się i uwypukla, co powoduje nieregularny astygmatyzm, którego nie da się korygować okularami. Jedynym sposobem walki z tym schorzeniem staje się noszenie sztywnych soczewek kontaktowych, które nieprzepuszczają powietrza. Wprawdzie okulary lub soczewki kontaktowe mogą skorygować widzenie, nie mają jednak wpływu na zatrzymanie rozwoju choroby.

Do tej pory leczenie polegało na skomplikowanej, ryzykownej oraz kosztownej transplantacji rogówki. Obecnie postępujące odkształcenie rogówki można spowolnić lub nawet zatrzymać dzięki metodzie CXL – Cross Linking – która wzmacnia rogówkę. Innym rozwiązaniem jest wszczepienie pierścienia rogówkowego, który przywraca rogówce prawidłowy kształt i poprawia widzenie. Obie metody można ze sobą łączyć.